Poziom I
Istota sama w sobie może być rozumiana jako zbiór możliwości, czyli zbiór potencjałów. W praktyce oznacza to, że każdy z nas – zarówno jako człowiek, jak i jako istota w sensie metafizycznym – posiada pełen wachlarz potencjałów. Innymi słowy: w teorii wszystko, co jesteś w stanie sobie wyobrazić, jest możliwe.
Rzeczywistość okazuje się jednak bardziej złożona. To, że każdy z nas ma komplet potencjałów, nie oznacza, że są one w nas obecne w tej samej proporcji.
- Fizycznie – każdy człowiek ma określoną masę i siłę, ale w różnym stopniu.
- Mentalnie – każdy ma charakter, ale zestaw cech bywa odmienny.
- Duchowo – wszyscy mamy połączenie ze Źródłem, lecz realizujemy je na różnym poziomie.
Czym są potencjały istoty?
Z zasady wszystko, co istnieje, jest Istotą – a więc posiada potencjał. Teoretycznie można by każdej istocie przypisać jej unikalny potencjał, jednak praktycznie łatwiej posłużyć się uogólnioną listą głównych grup:
- Twórcze
- Zniszczenia
- Rozkładu
- Przepływu
- Transformacji
- Potencjały twórcze – zdolność do kreacji. Im więcej ich mamy, tym łatwiej powoływać do istnienia nowe rzeczy: przedmioty, idee, a nawet życie.
- Potencjały zniszczenia – zdolność do eliminacji form. Silny potencjał zniszczenia ułatwia rozbrojenie struktur lub zakończenie ich istnienia.
- Potencjały rozkładu – dążenie do rozbijania na czynniki pierwsze. Ich nadmiar prowadzi do rozdrobnienia formy.
- Potencjały przepływu – zdolność przenoszenia i łączenia form. Umożliwiają sprawny transport i wymianę.
- Potencjały transformacji – zdolność do zmiany form w inne. Im większy, tym łatwiej przekształcać i adaptować.
- Potencjały twórcze – zdolność do kreacji. Im więcej ich mamy, tym łatwiej powoływać do istnienia nowe rzeczy: przedmioty, idee, a nawet życie.
Ilość potencjału a jego realizacja
Każda istota – a tym samym każdy człowiek – zajmuje określoną przestrzeń. Ta przestrzeń jest ograniczona, więc ilość potencjałów w niej zmieszczonych też jest skończona. Oznacza to, że nikt nie ma wszystkich potencjałów rozwiniętych na najwyższym poziomie.
- Potencjał można mierzyć w szerszej perspektywie (całej istoty) lub węższej (ludzkiej).
- Im wyższy potencjał w istocie, tym większa szansa na jego realizację w życiu.
- Nawet niski potencjał istoty zwykle wystarcza do codziennego funkcjonowania – ograniczenia odczuwamy głównie wtedy, gdy próbujemy wyjść ponad przeciętność.
Dlatego badanie potencjałów szczególnie pomaga osobom, które:
- mają rozbudowane ambicje,
- chcą dokonać przełomu w swoim życiu,
- pragną świadomie kształtować swój los.
Poziom II
Potencjały jako puzzle
Cały zbiór potencjałów Istoty można wyobrazić sobie jako układ puzzli. W odróżnieniu od klasycznych puzzli, tutaj wiele elementów może łączyć się na różne sposoby. Całościowy obraz Istoty nigdy nie jest jeden – może mieć różne postaci w zależności od konfiguracji.
Człowiek to jakby mniejszy obraz ułożony z fragmentów większej układanki. Choć korzysta z tych samych elementów, nie musi wprost odzwierciedlać pełnej całości. Często nawet zupełnie inne ułożenie na poziomie ludzkim służy innemu przearanżowaniu całej Istoty.
Rozszerzony opis potencjałów
Na pierwszym poziomie wspomnieliśmy o pięciu głównych grupach. Dla pełniejszego obrazu dodajemy jeszcze dwie i dokładniej opisujemy wszystkie:
- Twórczy (kreacja)
- Symbolicznie: zdolność tworzenia nowych układów puzzli, a nawet samych puzzli.
- Metafizycznie: kreacja form i działających układów.
- Dobra realizacja ludzka: skuteczność w urzeczywistnianiu wizji, celów i marzeń.
- Zablokowany: głowa pełna pomysłów, które nigdy nie zostają wcielone w życie.
- Symbolicznie: zdolność tworzenia nowych układów puzzli, a nawet samych puzzli.
- Zniszczenia (destrukcja)
- Symbolicznie: rozbijanie starych układów puzzli, czasem aż po ich likwidację.
- Metafizycznie: zdolność kasacji form, niezależnie od ich sprawności.
- Dobra realizacja ludzka: umiejętność kończenia projektów, odpinania się od relacji, które szkodzą.
- Zablokowany: tkwienie w niekorzystnych schematach, niszczenie wartościowych układów.
- Symbolicznie: rozbijanie starych układów puzzli, czasem aż po ich likwidację.
- Rozkładu (analizy)
- Symbolicznie: rozbijanie obrazu na pojedyncze elementy.
- Metafizycznie: ekstrakcja części z całości, zdolność rozkładu formy.
- Dobra realizacja ludzka: przenikliwość, wrażliwość na szczegóły zmieniające całość.
- Zablokowany: czepialstwo, nadwrażliwość, pretensje i poczucie winy.
- Symbolicznie: rozbijanie obrazu na pojedyncze elementy.
- Przepływu (przetwarzania)
- Symbolicznie: swobodne przenoszenie puzzli i ich układów.
- Metafizycznie: zdolność przenoszenia form między przestrzeniami.
- Dobra realizacja ludzka: elastyczność, intuicyjność, płynna komunikacja.
- Zablokowany: dogmatyzm, nadmierne planowanie, fiksacja na formie zamiast na treści.
- Symbolicznie: swobodne przenoszenie puzzli i ich układów.
- Transformacji (przemiany)
- Symbolicznie: zdolność zmieniania obrazów i modyfikowania puzzli.
- Metafizycznie: przekształcanie form w inne w tej samej przestrzeni.
- Dobra realizacja ludzka: adaptacja, szybkie uczenie się, konsekwencja.
- Zablokowany: fanatyzm, sztywność, oczekiwanie, że inni się dostosują.
- Symbolicznie: zdolność zmieniania obrazów i modyfikowania puzzli.
- Matracji (samodefiniowalności)
- Symbolicznie: dostrzeganie wartości w każdym puzzlu i każdym obrazie.
- Metafizycznie: wyrażanie istności przez formę i formy przez istność.
- Dobra realizacja ludzka: zdolność dostrzegania piękna i esencji, spokój w działaniu.
- Zablokowany: nijakość, konformizm, bylejakość.
- Symbolicznie: dostrzeganie wartości w każdym puzzlu i każdym obrazie.
- Satacji (samoświadomości)
- Symbolicznie: układanie puzzli w spójny obraz.
- Metafizycznie: formy dobrze odzwierciedlają obraz całości.
- Dobra realizacja ludzka: poczucie sensu i celowości, odpowiedzialność, wewnętrzne prowadzenie.
- Zablokowany: nihilizm, apatia, brak nasycenia, strach maskowany żądzą kontroli.
- Symbolicznie: układanie puzzli w spójny obraz.
Odblokowywanie potencjału
W większości codziennych sytuacji nie brakuje nam potencjału na poziomie istoty – zazwyczaj mamy go o wiele więcej, niż potrzebujemy. Dlatego kluczowe nie jest gromadzenie potencjału, lecz umiejętność korzystania z niego.
Często wystarczy uruchomić to, co już jest obecne, ale uległo blokadzie. Blokada może wynikać z różnych przyczyn, jednak nie zawsze trzeba je szczegółowo analizować.
Prosta technika odblokowania:
- Rozpoznaj, który potencjał jest zablokowany (po opisanych symptomach).
- Poczuj, czym on jest – jakie niesie odczucie, siłę, wrażenie.
- Wydaj sobie wewnętrzną komendę: „uruchom potencjał X”.
- Pozwól, aby popłynęła czysta intencja odblokowania – bez analizowania „jak” i „dlaczego”.
- Zobacz, do jakiego działania prowadzi cię to odczucie – i po prostu zacznij działać.
- Dopiero po pewnym czasie refleksji zadaj pytania: po co, jak, dlaczego.
Uwaga: to narzędzie pomocnicze, nie panaceum. Nie zastępuje pracy terapeutycznej ani medycznej tam, gdzie jest potrzebna.







